Nejat El Hachmi'nin "Aile Reisinin Kati Devrilişi"ni okumadan önce yazarı araştırmak istedim hakkında birkaç kapsamlı makale okudum. Farkına vardığım ilk şey yazardan önce edebiyatın ulus olgusuna maruz bırakılmışlığı oldu. Nejat El Hachmi'nin bir yazar olarak ifade alanı Katalan Edebiyatı. Katalan Edebiyatı ise, çok kültürlü ve tek dilli bir edebiyat. Sorun tam da burada başlıyor. Ve aynı sorun Türk Edebiyatı için de geçerli: Çok kültürlü bir toplum yapısında tek dilli ifade yeterli midir? Bana kalırsa hayır ama bu "hayır" kolayca verilebilecek bir cevap da değil. Kendi ifadesini kendi yapabilen ama otoriter de denebilecek bir ses tonuna sahip bir edebiyat olarak mı, yoksa iç içe geçmiş minör horizontal alanlar olarak mı kalalım? Kimi öldürelim? That is the question?
Dünya Yazınında Önemli 40 Aile Romanı:
1.Karamazov Kardeşler-Dostoyevski
2.Buddenbrooklar-Thomas Mann
3.Artamanovlar-Maksim Gorki
4.Bağlar-Domenico Starnone
5.Babalar ve Oğullar- Turgenyev
6.Oğullar ve Sevgililer-Lawrence
7.Kiralık Konak-Yakup Kadri
8.Yaprak Dökümü-Reşat Nuri
9.Eskici ve Oğulları-Orhan Kemal
10.Cevdet Bey ve Oğulları-Orhan Pamuk
11.Aile Günlüğü-Sergey